Na jednyj wysoki gōrze miyszkoł pustelnik. Tyn chop już za modu powierził sie Boski ôpiece i dobrze mu sie s tym żyło. Ludzie mu przoli. Czynsto ônego nawiydzali, a ôn ich lyczył a dzieliył sie ś nimi swojōm mōndrościōm, co jōm ôd Pōnbōczka dostoł. Ale ôroz ludzie przestali ku niymu przichodzić! Jedyn chop, co jechoł fōrōm ôd gōrōw do nojbliższego miasta padoł mu, że idzie wielgo woda i leda dziyń spodziywajōm sie ji tyż we tyj ôkolicy! Ôna wszyjstek zaleje, bezto pustelnik miołby zaroz uciekać ze tyj swoji gōrki, ale ôn wylynkany niy bōł, a jeszcze ku tymu fest wierził we ôpieka ôd Pōnbōczka, bezto ôdpedzioł mu tak:
– Ô mie sie, dobry czowieku niy starejcie! Jo zaufoł Pōnbōczkowi a wierza, że jak bydzie trza, to mie wyratuje!
Za pora godzin woda prziszła już pod sōm prog pustelnikowej chałpki, a porzad ji przibiyrało! Pustelnik uciyk na dach, a dali czekoł na Bożo pōmōc! Jak już woda siōngla do dachu, podpłynyła ku niymu łōdka, co w ni było sześ ludzi. Ale ôni tyż niy poradzili mu przegodać, coby ś nimi sie zabroł we bezpieczne miyjsce. Za jakiś czos woda siōngała jeszcze wyżyj i pustelnik musiol uciyć na nojwyższy strōm, co rosnōl wele jego chałpki, ale dali porzad ôdkazowoł wszyjskim, co mu chcieli pōmōc, bo wierził, że go Pōnbōczek wyratuje bez ludzki pōmōce. Dali rachowoł, że Pōnbōczek se ō nim spōmni, a pośle mu tego nojprytniyjszygo anioła, coby mu dopōmōg sie wydostać, bo uciekać niy bōło już kaj, ale tak sie niy stało!
Jak pustelnik prziszoł na tyn drugi świat, to zaklupoł do tych niybieskich wrotōw, a padoł świyntymu Pietrowi, że ôn idzie ze reklamacyjōm! Pōnbōczek akuratnie bōł po blisku, a słōchoł, co tyż tym chop godo.
Ja już bōło tego zatela padoł mu tak:
– Coż tyż to godosz chopie, jo ci tam posyłoł aż siedym razy łōdka, coby cie wziyna na suchy grōnt, ale tyś porzad ôdkazowoł!
– Ja, bo jo rachowoł, że poślesz mi Pōnbōczku jakigo anioła, a niy zwykłych śmiertelnikōw!
– I tu cie mōm pustelniku! Zgrzyszył żeś pychōm, bo ci sie zdało, żeś je lepszy ôd zwykłych ludzi, coch ci ich na pōmōc posyłoł, bezto bydziesz musioł to ôdpokutować!
Jako widzicie roztōmili, we niebie jednako je inakszo sprawiedliwość niż ta na ziymi!
Ps. Wszyjskim naszym czytelnikōm życza Błogosławiōnych Świōnt Wielkanocnych!
Komentarze